Ćma bukszpanowa (łac. Cydalima perspectalis), niebezpieczny szkodnik bukszpanu

Jak rozpoznać tego szkodnika?
Motyl z rodziny wachlarzykowatych (Crambidae). Rozpiętość skrzydeł owada dorosłego, to około 40 mm. Skrzydła obu par są białe z brązowym obwiedzeniem.
Występują także motyle, których skrzydła są w większości jasnobrązowe o fioletowym połysku z białą półksiężycowatą plamą.
Larwy – owłosione gąsienice, żerujące na roślinach, dorastają do 35 – 44 mm długości.
Zabarwienie gąsienic początkowo jest zielonkawe z brązowymi podłużnymi liniami, a następnie staje się ciemniejsze, brązowawe. Głowa gąsienic jest czarna.

Samice składają okrągłe, żółte jaja o średnicy 1 mm na spodniej stronie liści, w głębi zdrowej rośliny. Z jaj wylęgają się żarłoczne larwy wielkości 1-2 mm i po około 4 tyg. osiągają 35 – 40 mm długości. W Polsce rozwijają się 2 lub 3 pokolenia w ciągu roku. Gąsienice drugiego pokolenia zimują w kokonach zrobionych z dwóch liści bukszpanu sklejonych przędzą. Dorosłe osobniki latają najczęściej nocą od kwietnia do września.
Po czym poznać żerowanie?
Przyglądając się krzewom bukszpanu można dostrzec:
– obgryzione brzegi liści
– zjedzone całe liście
– pozostawione grudy odchodów
– spustoszenie na krzewach
– krzewy pokryte przędzą
– zamieranie bukszpanu, w konsekwencji uszkodzenia rośliny.
Uwaga! Gąsienice poszukują nowych roślin żywicielskich.
Owad zauważano m.in. na: trzmielinach (np. trzmielinie oskrzydlonej – Euonymus alata oraz trzmielinie japońskiej – E. japonicus), ostrokrzewach (Ilex purpurea), irgach (Cotoneaster spp.) oraz laurowiśniach (Prunus laurocerasus).
W Polsce, ćma bukszpanowa nie ma naturalnych wrogów i musimy walczyć z nią sami.
W jaki sposób zwalczyć gąsienice?
Do walki z ćmą bukszpanową należy zastosować insektycyd zawierający bakterie z rodzaju Bacillus thuringiensis, w momencie pojawienia się gąsienic. Preparat zarejestrowany dla profesjonalnych użytkowników.
Potrzebujesz pomocy? Zgłoś się do nas, pomożemy.